Het Nederlands
Hooiberg Museum

Nu was en is er op Kampereiland rijk grasland. Het hooi, met een typische zoete smaak, was wijd en zijd bekend in Nederland. En de oogsten waren zeer groot. Er werd kort en lang gras gemaaid. Voor koe en voor paard. Dat hooi werd opgeslagen in aparte bergen. Soms tot wel vier bergen per boerderij . Met grote vijf- en zesroeders. De hooibergen, koeiebergen en paardebergen genoemd vanwege de soorten hooi, stonden achter de boerderijen. Dat had meerdere redenen. De stormen die van zee af raasden hadden eerst de eilanden Urk en Schokland geterroriseerd . Niet zelden nam zo'n storm grote balken of ander wrakhout mee van die eilanden en joeg dat de Overijsselse kust op . Als dit soort balken recht op een Kampereiland boerderij zou slaan zou het er dwars door heen slaan, zoveel kracht zat er vaak achter. De boerderijen die laag waren gebouwd vanwege de kracht die ze moesten verduren waren bijna allemaal in oost west richting gebouwd. Met de bergen aan de westkant . Die vingen dan de klappen op . Hoog gevuld als ze waren met hooi.

Het hooi werd overal afgeleverd. Kampereiland was hofleverancier bij de cavalerie van het Nederlands leger te Millingen, bij de paardenkoetsen van het oude van Gend en Loos. Ook werd geleverd aan exploitanten van paardentrams. Over het hooi en het opslaan is veel te vertellen, maar dat kunnen de Kampereilanders zelf ook. Ze hebben een museum ingericht over hun eiland. Op ERF 29 aan de Heultjesweg. Gesticht najaar 2006 .Bezoek hun site : Kampereiland museum site In de boerderij is de hele historie zichtbaar gemaakt, en er is een werkende karnmolen te zien! Bezoek voor nieuws over Kampereiland: Kampereiland site.

Op het erf staan een oude gerestaureerde schuur en een gerestaureerde koekoekhooiberg. Waar je goed de werking kan bekijken van het laden van het hooi in de koekoekberg. Met zijn specifieke kenmerkende Kamper grijperkast. In 2006 is er een zesroeder met ontwerp van Willem Ruhof bij gebouwd op initiatief van de voorzitter van de museumvereniging, Zwier Stoel, een echte Kampereilander. Een Sallander en een Kampereilander bij elkaar zetten , ieder gedreven door het behouden van historisch cultuurgoed, is op zich een kans voor het realiseren van iets authentiek moois. Maar dan moet het wel over dezelfde cultuur gaan. ....De echte bowers werden dan ook horendol...

Willem kent alleen de Sallandse bouwtradities, en dat zijn volgens hem de beste. Met eiken.
Zwier wil het "Kampereilands, met vurenhouten lanen zoals we het altijd deden."
Zwier wil het vandaag af.
Willem morgen, als hij tijd heeft gehad om de sallandse leveranciers de goede bomen uit het bos te hebben gehaald.
Zwier wil een roede hier, Willem daar.
Ze zijn door het botsen van hun koppigheid vrienden geworden. Dat heeft even tijd nodig gehad, en enkele compromissen. De bouwers hebben van hun botsingen genoten. Nu is er werderzijds respect.

Er staat inmiddels een degelijke berg, die lang kan meegaan. Op zijn Kampereilands. Met onderhuids hier en daar een Sallandse versterking. En het dak kan zonder breken op en neer. Dat lukt de meeste hedendaagse hooibergbouwers nog steeds niet. De bouw kende pech. Op de Hondsdagen regende het, en dus ook tijdens de rest van de bouw. Ook pech voor de fotograaf...Hier wat foto's over de bouw en het museum. Je kan beter zelf gaan kijken, dat is de moeite waard!

Maar voortbordurend op de verslagen van de nieuwbouw van een vierroeder (Hattem) en een vijfroeder (Hoorn) waar een en ander te leren valt over het maken en de plaatsing van de lanen valt hier voor de nieuwbouwer van de foto's veel te leren over de constructie en bouw van het dak van een zesroeder! Probeer het maar eens, zes koningssporen rond bij elkaar krijgen in de nok. Het verslag van de bouw zelf is op de volgende pagina.